برافروختن

معنی: برافروختن . [ ب َ اَ ت َ ] (مص مرکب ) افروختن . مشتعل ساختن . (آنندراج ) (ناظم الاطباء). شعله ور ساختن . شعل . اشعال . تشعیل . (منتهی الارب ). || افزایش دادن . بالا بردن : صفت معجونی که خداوند فالج را تب آرد و حرارت را برمی افروزد. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). جسم حرارت غریزی را بجنباند و برافروزد و بدان سبب دل گرم شود. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). چنانکه پندارد که از خواهانی و جویایی او هرآن کار را، حرارت غریزی او بر می افزود. (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). || روشن کردن . (ناظم الاطباء). منور ساختن . فروغ بخشیدن . فروزان کردن . نور بخشیدن .
- برافروختن موم ؛ عبارت است از گفتن سخن نرم . (آنندراج از فرهنگ اسکندرنامه ).
- برافروختن نام ؛ کنایه از مشهور وبلندآوازه کردن :
بخاک اندر افکند ارجاسب را
برافروخت او نام گشتاسب را.
فردوسی .
|| افروخته شدن . مشتعل شدن . ملتهب شدن . شعله کشیدن .لازم و متعدی بکار رود :
گه ز بالا سوی پستی بازگردد سرنگون
گه ز پستی برفروزد سوی بالا برشود.
فرخی .
|| روشن شدن . منور گشتن . فروزان شدن . || سرخ و گلگون شدن رخسار، از شادی و نشاط و یا شرم یا بیماری یا خشم :
ببالید قیصر ز گفتار اوی
برافروخت پژمرده رخسار اوی .
فردوسی .
برافروخته رخ ز بس خشم و درد
به کس رای گفتار از بن نکرد.
فردوسی .
ز گفتار او رخ برافروخت شاه
بخندید و رخشنده شد پیشگاه .
فردوسی .
برافروخت رخ زان سخن ماه را
چنین پاسخ آورد دلخواه را.
اسدی .
عبدمناف را از این سخن روی برافروخت و شادمان گشت . (مجمل التواریخ ). قاروره بخواست و بنگریست رویش برافروخت و گفت ... (چهار مقاله ).
برهمن ز شادی برافروخت روی
پسندید و گفت ای پسندیده خوی .
سعدی .
استحماش ؛ برافروختن از خشم . احتدام ؛ برافروختن از غضب . (منتهی الارب ). || رواج دادن . رواجی دادن . رایج کردن . رونق بخشیدن . رونق دادن . تیز کردن :
هر آن کس که ایمن شد از کار خویش
بر ما برافروخت بازار خویش .
فردوسی .
رجوع به افروختن در همین لغت نامه شود.

... ادامه

1045 | 0

مترادف: روشن كردن، شعلهور ساختن، مشتعل ساختن، برافروخته شدن، به خشمآمدن، خشمگين شدن، غضبناك شدن ، سرخ شدن

متضاد: خاموش كردن آرامشدن 1- سرخ شدن

نمایش تصویر

اطلاعات بیشتر واژه

آواشناسی:

منبع: لغت‌نامه دهخدا

معادل ابجد: 1539

شمارگان هجا:

تشریح نگارش (هوش مصنوعی)

کلمه "برافروختن" در زبان فارسی به معنای روشن کردن یا شعله‌ور کردن است و به دو شکل مختلف می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد: به عنوان فعل و به عنوان مصدر. در زیر به بیان قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه می‌پردازیم:

کاربرد فعل: "برافروختن" به عنوان فعل، می‌تواند در زمان‌های مختلف صرف شود. به عنوان مثال:
- زمان حال: من برافروختم، تو برافروختی، او برافروخت.
- زمان آینده: من برافروزم، تو برافروزی، او برافروزد.
مصدر: وقتی به عنوان مصدر استفاده می‌شود، معمولاً در جملاتی با فعل‌های دیگر به کار می‌رود. مثلاً:
- «ما باید آتش را برافروختن» (در اینجا "برافروختن" به معنای انجام دادن عمل روشن کردن است).
تطابق فاعل و فعل: در جملات، توجه به تطابق فاعل و فعل مهم است. به عنوان مثال:
- «او آتش را برافروخت» (فاعل "او" با فعل "برافروخت" تطابق دارد).
نکات نگارشی:
- استفاده از ویرگول، نقطه و سایر نشانه‌های نگارشی در جملات حاوی "برافروختن" باید رعایت شود.
- جملات باید به صورت صحیح و با ساختار منطقی نوشته شوند.
فعل مرکب: این کلمه معمولاً به عنوان بخشی از فعل‌های مرکب نیز می‌تواند به کار برود، مانند "برافروخته شدن" برای بیان حالتی.

به‌طور کلی، دقت در نحوه صرف و استفاده از کلمه "برافروختن" و رعایت قواعد نگارشی در جملات، موجب بهبود کیفیت نوشتار شما می‌شود.

فرم ورود

آدرس بخش انتخاب شده

رویداد ها - امتیازات

زیر مجموعه ها

سوالات متداول