کلمه "برومند" در زبان فارسی به معنای فردی است که دارای هوش، استعداد و توانایی‌های خاصی باشد. اگر بخواهیم نکات نگارشی و قواعد فارسی مرتبط با این کلمه را بررسی کنیم، می‌توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

1. نوشتار صحیح: کلمه "برومند" باید به‌درستی نوشته شود و از به‌کاربردن شکل‌های نادرست آن پرهیز شود.

2. مشتقات: این کلمه می‌تواند با افزودن پیشوندها یا پسوندها تغییر یابد. به‌عنوان مثال، "برومندی" می‌تواند به معنای صفت یا حالتی از فردی با هوش و استعداد باشد.

3. جملات نمونه: می‌توان کلمه "برومند" را در جملات مختلف به کار برد:

   • "او فردی برومند است که در زمینه‌های علمی بسیار موفق بوده است."
   • "شناسایی استعدادهای برومند در جامعه اهمیت دارد."

4. ربط و ارتباط: این کلمه می‌تواند با کلمات دیگری مانند "استعداد" و "هوش" مرتبط شود و در متون علمی یا ادبی به‌کار رود.

5. توجه به واژه‌گزینی: در نگارش، باید توجه کرد که در برخی موارد ممکن است واژه‌های معادل یا نزدیک به مفهوم "برومند" نیز وجود داشته باشند، مانند "بااستعداد" یا "باهوش".

به‌طور کلی، استفاده صحیح و مناسب از کلمه "برومند" در نگارش فارسی می‌تواند به غنای متن و انتقال صحیح معنا کمک کند.

کلمه "برومند" به معنای دارا بودن قدرت و توانایی بالا است. در اینجا چند مثال از استفاده این کلمه در جملات آورده شده است:

1. با تلاش و تمرین مداوم، او به یک ورزشکار برومند تبدیل شد.
2. این شرکت به دلیل نوآوری‌های فراوانش، به یکی از برومندترین شرکت‌های فناوری دنیا تبدیل شده است.
3. او از بچگی آرزو داشت که یک نویسنده برومند باشد و داستان‌هایش به دل مردم بنشیند.
4. برومند بودن در هر زمینه‌ای نیازمند تلاش و پشتکار است.
5. معلم او می‌گوید که با استعداد و کار سخت، می‌تواند به یک دانشمند برومند تبدیل شود.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید یا سوال دیگری دارید، در خدمت هستم!