کلمه "بزار" در زبان فارسی به معنای "بگذار" است و به‌طور غیررسمی در گفتار و نوشتار محاوره‌ای استفاده می‌شود. اما به‌طور صحیح و استاندارد، باید از "بگذار" استفاده کرد. در ادامه به چند نکته‌ی نگارشی و قواعد مربوط به این واژه اشاره می‌شود:

1. استفاده از "بگذار": در نوشتار رسمی و ادبی، همواره از "بگذار" استفاده کنید. این واژه به معنای "اجازه بده" یا "انداز" است و در جملات مختلف به کار می‌رود.

2. نگارش غیررسمی: "بزار" به عنوان یک شکل گفتاری یا نوشتاری غیررسمی در برخی نقاط ایران رایج است، اما این شکل در متون رسمی و ادبی پذیرفته نیست.

3. نکات دستوری: جملاتی که در آن‌ها از "بگذار" استفاده می‌شود می‌توانند به اشکال مختلفی از قبیل سوالی یا امری باشند. مثلاً:

   • بگذارید برویم.
   • بگذار آن را انجام دهم.
4. زبان محاوره‌ای: اگر در محیط‌های غیررسمی یا محاوره‌ای هستید و "بزار" را می‌شنوید، به‌طور معمول به معنای "بگذار" است، اما توصیه می‌شود در نوشتار رسمی از اصطلاحات درست استفاده کنید.

به طور کلی، توصیه می‌شود برای حفظ دقت و استاندارد بودن متن‌های فارسی، از واژه‌های صحیح و رسمی استفاده کنید.