بزله گوی

کلمه "بزله‌گو" و یا "بزرله‌گو" به معنای فردی است که شوخی و بذله‌گویی می‌کند. برای نگارش صحیح و استفاده از این کلمه، نکات زیر را مد نظر قرار دهید:

1. جداسازی یا ترکیب: کلمه "بزله‌گو" به صورت یک کلمه نوشته می‌شود و در این حالت لازم است که "بزله" به عنوان صفت و "گو" به عنوان پسوند به هم متصل شوند.

2. تکیه‌گذاری: برای تأکید یا تفسیر بهتر می‌توانید از واژه‌های هم‌معنا استفاده کنید؛ مثلاً "شخص شوخ‌طبع" یا "فرد بذله‌گو".

3. نقطه‌گذاری: در متون فارسی، توجه به نقطه‌گذاری صحیح در جملات حاوی این کلمه ضروری است. از ویرگول و نقطه برای جداسازی عبارات استفاده کنید.

4. نظام دستخط: در نوشته‌های غیررسمی می‌توانید از شکل‌های غیررسمی‌تری نیز استفاده کنید، اما برای متون رسمی و ادبی بهتر است از نگارش استاندارد و قواعد نگارشی پیروی کنید.

5. قابل استفاده در جملات: می‌توانید از "بزله‌گو" در جملات به صورت زیر استفاده کنید:
   • "او همیشه با حرف‌هایش ما را می‌خنداند، واقعاً یک بزله‌گوست."
   • "در جمع‌های خانوادگی، او نقش بزله‌گو را به خوبی ایفا می‌کند."

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "بزله‌گو" به درستی در نوشتار خود استفاده کنید.