کلمه "بشکیر" به عنوان یک واژه، به نوعی خاص از اوضاع زندگانی و فرهنگی اشاره دارد و ممکن است مانند بسیاری از واژه‌های دیگر زبان فارسی قواعد و نکات نگارشی خاص خود را داشته باشد. با این حال، در اینجا به چند نکته در مورد قواعد عمومی نگارشی برای این واژه اشاره می‌کنم:

1. استفاده صحیح از حروف: کلمه "بشکیر" با حروف فارسی نوشته می‌شود و باید به درستی از حروف ب، ش، ک، ی و ر استفاده شود.

2. پایان جمله: اگر "بشکیر" در انتهای جمله قرار گیرد، باید به قوانین نقطه‌گذاری توجه کرد و بعد از آن نقطه گذاشته شود؛ به عنوان مثال: "بشکیر را به یاد داشته باش."

3. نویسه‌ها: در متون فارسی، باید توجه داشت که از نویسه‌های صحیح از جمله "تنوین" یا "حمزه" و غیره در جای خود استفاده شود. هرچند در کلمه بشکیر این موارد مطرح نیست.

4. استفاده در جملات: این کلمه ممکن است در جملات مختلف به کار رود و باید در نظر داشته باشیم که متناسب با گرامر جمله به کار برود.

5. توجه به معانی: اگر "بشکیر" به معنای خاصی اشاره دارد (مثلاً در ادبیات یا فرهنگ)، باید آن را با دقت بررسی کرد و در متن‌های مختلف با توجه به زمینه استفاده شود.

اگر سوال خاص‌تر یا نکته خاص‌تری در مورد نگارش یا کاربرد این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!