کلمه "بناء" (با حروف عربی: بَنَّا) در زبان فارسی به معنای "سازنده" یا "معمار" است و به فردی اشاره دارد که در ساخت و ساز فعالیت دارد. در زیر به برخی نکات گرامری و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوع کلمه:

   • "بناء" یک اسم است و معمولاً به صورت نکره (بی‌علامت) یا معرفه (با علامت) استفاده می‌شود.
   • برای مثال: "یک بناء" (نکره) و "بناء معروف" (معرفه).

2. جمع سازی:

   • جمع مکسر واژه "بناء" به صورت "بَنَّایان" می‌باشد.
   • مثال: "بَنَّایان در این پروژه سخت کار کردند."

3. کاربرد در جملات:

   • می‌توان از این کلمه به همراه صفات و قیدهای مختلف استفاده کرد.
   • مثال: "بناء ماهر با دقت کار می‌کند."

4. استخدام در ترکیب‌ها:

   • این کلمه می‌تواند در ترکیب با سایر کلمات قرار گیرد.
   • مثال: "بناء ساختمان"، "بناء مسکن"، "بناء پل".

5. توجه به هم‌نوایی:

   • در متون فارسی، معمولاً به خاطر حفظ زیبایی و انضباط نگارشی، از ترکیب این کلمه با صفات فارسی استفاده می‌شود.
   • مثال: "معمار (بناء) مجرب"، "بناء چیره‌دست".
6. نکات نگارشی:
   • در نوشتار باید توجه داشت که کلمه "بناء" به صورت صحیح و بدون اشتباهات املایی نوشته شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "بناء" در نگارش‌های خود استفاده کنید.