بنگار

کلمه "بنگار" یکی از فعل‌های زبان فارسی است که به معنای "نویس" یا "بنگارید" به کار می‌رود. این کلمه به صورت امری (دستور) به کار می‌رود و از ماده "نگار" (نویسیدن) ساخته شده است. در زیر به چند نکته درباره استفاده و قواعد نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. فعل امری: "بنگار" به صورت امری و به معنی "نویس" استفاده می‌شود. این کلمه برای دعوت به نوشتن یا خواستن از کسی که چیزی را بنویسد، به کار می‌رود.

2. رسم‌الخط: در نوشتار فارسی، این کلمه باید به صورت "بنگار" نوشته شود. استفاده از اعراب‌گذاری یا حروف اضافی در نوشتار رسمی لازم نیست.

3. استفاده در جملات:

   • مثال: "لطفاً بنگار که چه احساسی داری."
   • مثال: "می‌خواهم که تو بنگاری تجربیاتت را."
4. نکات نگارشی: در جملاتی که این فعل استفاده می‌شود، لازم است که ساختار جملات درست باشد و از لحاظ معنایی واضح باشند. همچنین می‌توان از علامت‌های نگارشی مانند ویرگول یا نقطه در جای مناسب استفاده کرد.

با رعایت این نکات می‌توانید به شکل درست و مناسبی از کلمه "بنگار" در متن‌های خود استفاده کنید.

1. لطفاً در دفترچه‌ات همه‌ی ایده‌ها و افکار مهمت را بنگار.
2. معلم از دانش‌آموزان خواست تا احساساتشان را در مورد موضوع مورد بحث بنگارند.
3. او تصمیم گرفت داستان زندگی‌اش را بنگار تا تجربه‌هایش را با دیگران به اشتراک بگذارد.