کلمه "بهشتی" به عنوان صفت و نیز به عنوان نام خاص در زبان فارسی کاربرد دارد. در ادامه، به بررسی قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. استخدام به عنوان صفت: "بهشتی" به عنوان صفت می‌تواند به افراد یا مکان‌هایی اشاره کند که ویژگی‌های مربوط به بهشت را دارند. در این مورد، به کار بردن آن در جملات باید با ساختار صحیح صورت گیرد. به عنوان مثال: "او آدمی بهشتی است."

2. نقطه‌گذاری: وقتی "بهشتی" در متنی به کار می‌رود، توجه به نحوه نقطه‌گذاری بسیار مهم است. اگر این کلمه در انتهای جمله یا قبل از علامت تعجب و سوال قرار گیرد، باید با فاصله مناسب باقی بماند.

3. اعتماد به متون ادبی: در ادبیات فارسی، "بهشتی" ممکن است به شکلی مجازی و علامتی از امنیت، خوشبختی و آرامش به کار رود. در این موارد، توجه به بافت متن و معانی ضمنی آن ضروری است.

4. توجه به حالت جمع: در برخی موارد ممکن است بخواهید از این کلمه در حالت جمع استفاده کنید. به عنوان مثال: "بهشت‌ها" یا "بهشتی‌ها".

5. استفاده در ترکیبات: این کلمه می‌تواند در ترکیبات مختلف نیز به کار رود، نظیر: "زندگی بهشتی" یا "بهشتی بودن".

این نکات می‌تواند به درک و استفاده صحیح از کلمه "بهشتی" کمک کند. اگر سوال خاص‌تری در مورد این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم که بیشتر توضیح دهم.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "بهشتی" در جملات مختلف آورده شده است:

1. طبیعت این منطقه به قدری زیباست که انسان احساس می‌کند در بهشت قدم می‌زند.
2. او با خلق و خوی مهربانش برای همه افرادی که با او ارتباط دارند، بهشتی را به ارمغان می‌آورد.
3. باغ‌های بهشتی این شهر پر از گل و گیاهان رنگارنگ هستند که هر سال گردشگران زیادی را جذب می‌کنند.
4. این غذا با طعم بی‌نظیرش، بهشتی برای عاشقان آشپزی محسوب می‌شود.
5. داستان‌های این کتاب به قدری جذاب است که خواننده را به دنیای بهشتی و خیالانگیز می‌برد.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا موضوع خاصی مد نظر دارید، بفرمایید!