آز

کلمه "آز" در زبان فارسی به معنای تلاش، کوشش و کوشش برای دستیابی به هدف‌های خاص است. در استفاده از این کلمه و نگارش صحیح آن، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نحو و ساختار جملات:

   • "آز" معمولاً به عنوان اسم استفاده می‌شود و می‌تواند در جملات به عنوان فاعل یا مفعول قرار بگیرد.
   • مثال: "او برای رسیدن به موفقیت، آز زیادی کرد."

2. انواع ترکیبات:

   • "آز" ممکن است با دیگر واژه‌ها ترکیب شود. به عنوان مثال، "آز و تلاش" یا "آز و کوشش".

3. مراعات نکات نگارشی:

   • در نگارش، دقت کنید که کلمه به درستی نوشته شود و فضای بین کلمات رعایت گردد.

4. تأکید بر معنا:

   • در متون ادبی یا رسمی، می‌توان با استفاده از توصیف‌های اضافی و تقویت متن، به معنای عمیق‌تری از «آز» اشاره کرد.
5. استفاده در شعر:
   • "آز" می‌تواند در اشعار و متون ادبی به زیبایی به کار رود. برای مثال: "آز دل من در پی عشق توست."

با رعایت این نکات، می‌توان به شکل موثری از کلمه "آز" در نوشتار خود استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "آز" در جملات آورده‌ام:

1. او همیشه آز دارد تا بهترین نتیجه را در امتحاناتش بدست آورد.
2. آز برای کشف حقایق جدید موتور محرک علم است.
3. آز انسان‌ها را به سمت پیشرفت و توسعه می‌برد.
4. در زندگی، داشتن یک آز سالم می‌تواند به رشد فردی کمک کند.
5. آز خلاقیت باعث شکل‌گیری ایده‌های نو و نوآورانه می‌شود.

امیدوارم این جملات مفید باشند!