بی خبری

کلمه "بی‌خبری" در زبان فارسی به معنای عدم آگاهی یا نداشتن خبر است. در نوشتار و استفاده از این کلمه، رعایت چند قاعده و نکته نگارشی مهم است:

1. جداسازی پیشوند "بی": کلمه "بی‌خبری" از دو بخش "بی" و "خبری" تشکیل شده است که در اینجا "بی" به عنوان پیشوند منفی به کار رفته و باید با کسره "ی" (ی معروف به "ی نسبت") جفت شود. بنابراین صحیح است بنویسیم "بی‌خبری".

2. تلفظ و نگارش: هنگام تلفظ نیز باید به این نکته توجه کرد که پسوند "ی" به خوبی بیان شود و موجب اشتباه در تلفظ نشود.

3. استفاده در جملات: این کلمه می‌تواند به عنوان اسم به کار رود. به عنوان مثال:

   • "بی‌خبری او از حادثه ناراحت‌کننده بود."
   • "بی‌خبری در جامعه می‌تواند به مشکلات جدی منجر شود."
4. برخی از کلمات هم‌قافیه: ممکن است در نوشتار خود بخواهید از کلمات هم‌قافیه یا مرتبط با "بی‌خبری" استفاده کنید، مانند "آگاهی"، "خبر"، "ناآگاهی" و غیره.

با رعایت این نکات، می‌توان از "بی‌خبری" به‌درستی و به صورت نگارش صحیح استفاده کرد.