عبارت «بی کتاب» در زبان فارسی دارای معانی و کاربردهای مختلفی است و از نظر گرامری و نگارشی نکات خاصی دارد. در ادامه به بررسی این نکات می‌پردازیم:

1. معنی و کاربرد:

   • «بی» به معنای «بدون» است و به‌دنبال خود یک اسم می‌آید. بنابراین «بی کتاب» به معنای «بدون کتاب» است و می‌تواند در جملات مختلف به کار رود.
   • این عبارت معمولاً در توصیف وضعیتی که در آن فرد یا چیزی فاقد کتاب است، استفاده می‌شود.

2. نوشتار:

   • «بی» یک پیشوند است و باید بدون فاصله و به‌صورت پیوسته به کلمه‌ی بعدی (کتاب) نوشته شود.
   • در نوشتار فارسی، این نوع عبارات معمولاً به‌صورت پیوسته و بدون هیچ نشانه‌ای از جمله (مانند ویرگول یا نقطه) به کار می‌روند.

3. جمله‌سازی:

   • می‌توان از این عبارت در جملات مختلف استفاده کرد. به عنوان مثال:
     • «او بی‌کتاب به کتابخانه رفت.»
     • «نسل جوان، بی‌کتاب‌تر از همیشه است.»
4. توجه به نکتۀ نگارشی:
   • در نوشتار رسمی و ادبی، توجه به تعریف و نوع استفاده از این عبارت اهمیت دارد تا به نوعی از ابهام جلوگیری شود.

در کل، «بی کتاب» یک عبارت ساده است که به فقدان کتاب اشاره دارد و در جملات به‌خوبی قابل استفاده است.