بیلسان

کلمه "بیلسان" در زبان فارسی به معنای "بی‌زبان" یا "کسی که زبان ندارد" است و غالباً در متون ادبی و شعر استفاده می‌شود. برای نگارش صحیح این کلمه و استفاده از آن در جملات، موارد زیر را می‌توان مد نظر قرار داد:

1. استفاده صحیح از کلمه: این کلمه باید به درستی در جملات به کار رود. به عنوان مثال: "او بیلسان بود و نمی‌توانست احساسات خود را بیان کند."

2. نقطه‌گذاری: اگر در جملات طولانی یا متون ادبی از این کلمه استفاده می‌کنید، حتماً از قواعد نقطه‌گذاری صحیح پیروی کنید تا مفهوم جمله روشن باشد.

3. جنس و تعداد: کلمه "بیلسان" معمولاً به صورت مفرد به کار می‌رود و برای اشاره به افرادی استفاده می‌شود که بدون زبان هستند. برای اشاره به چندین نفر می‌توانید از فرمت‌های دیگر استفاده کنید یا به طور غیر مستقیم به جمع آنها اشاره کنید.

4. سبک نوشتاری: در متون رسمی، ادبی و شعر، ممکن است بخواهید از این کلمه با دقت بیشتری استفاده کنید تا به تأثیر زیبایی‌شناختی متن بیفزایید.

با رعایت این نکات می‌توانید کلمه "بیلسان" را به درستی و به شکل مؤثری در متون خود به کار ببرید.

1. درخت بیلسان که در باغ ما رشد کرده، برگ‌های سبز و خوشبو دارد.
2. طعم ادویه‌های بیلسان در غذاها، عطر و طراوت خاصی به آن‌ها می‌بخشد.
3. همسایه‌ام در حیاط خود چند گیاه بیلسان کاشته است که خیلی سریع رشد می‌کنند.