پربها

کلمه "پربها" به معنی باارزش و گرانبها است و معمولاً در متون ادبی و رسمی به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. استفاده در جملات: کلمه "پربها" معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند قبل از اسم بیاید. مثلاً:

   • این کتاب پربهاست.
   • او یک هدیه پربها به من داد.

2. نکات املایی: توجه داشته باشید که کلمه "پربها" با "پ" و "ب" و "ه" نوشته می‌شود و از لحاظ تلفظ باید "پر-بها" خوانده شود.

3. تطابق با اسم: اگر صفت "پربها" به اسم مؤنث بکار رود، هیچ تغییر خاصی در آن ایجاد نمی‌شود، مگر این‌که حالت جمع باشد. مثلاً:

   • این جواهرات پربها هستند. (در اینجا "پربها" به صورت جمع به جواهرات نسبت داده شده است)

4. فعل‌ها و قیدهای وابسته: می‌توانید از "پربها" در ترکیب با فعل‌ها و قیدهای مختلف استفاده کنید، مثلاً:

   • ارزش این اثر هنری پربهاست.
   • این ایده پربها را باید جدی گرفت.
5. جایگاه در متن: برای تأکید بر اهمیت یا ارزش چیزی، می‌توانید به شیوه‌ی توصیفی یا مقایسه‌ای از آن استفاده کنید. مثلاً:
   • این اثر هنری با توجه به تاریخچه‌اش و تکنیک‌های به کار رفته، واقعاً پربهاست.

به‌طور کلی، "پربها" به عنوان صفتی ارزشمند و مثبت محسوب می‌شود و در متون ادبی و نگارشی رایج است.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "پربها" در جملات مختلف آورده شده است:

1. کتاب‌های قدیمی و نایاب، پربهای زیادی دارند و به سختی می‌توان آن‌ها را پیدا کرد.
2. عشق و محبت خانواده، برای من پربهای ترین دارایی در زندگی است.
3. این الماس با توجه به کیفیت و زیبایی‌اش، واقعاً پربها است.
4. تعلیم و تربیت نسل جوان، سرمایه‌ای پربها برای آینده‌ ای بهتر خواهد بود.
5. آثار هنری هنرمندان بزرگ معمولاً پربهای بسیار زیادی در بازار دارند.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا به زمینه خاصی اشاره کنید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!