کلمه "پررنگی" در زبان فارسی به عنوان یک واژه ترکیبی از دو قسمت تشکیل شده است: "پر" و "رنگی". در اینجا به بررسی قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

1. معنا: "پررنگی" به معنای شدت رنگ یا رنگی که بسیار غلیظ و واضح است، استفاده می‌شود.

2. ترکیب:

   • "پر": پسوندی است که به معنی "زیاد" یا "پر" است.
   • "رنگی": به معنی چیزی است که به رنگ مربوط می‌شود.

3. نوشتار: باید به دقت تایپ شود و از نوشتن آن به صورت جدا "پر رنگی" پرهیز شود، زیرا این شکل غلط است و مفهوم را تغییر می‌دهد.

4. استقلال معنایی: این کلمه به عنوان یک اسم جمع در جمله‌ها به کار می‌رود و می‌تواند به صورت صفت نیز مورد استفاده قرار گیرد.

5. فعل‌ها و جملات مرتبط: می‌توان کلمه "پررنگی" را در جملات مختلف به کار برد، مثلاً:

   • "پررنگی این تابلو توجه همه را جلب کرد."
   • "این لباس دارای پررنگی خاصی است."
6. قواعد املایی: در نوشتار باید به املای صحیح آن توجه داشت و از تغییرات غیرمتعارف خودداری کرد.

در کل، "پررنگی" یک کلمه ساده است که باید به درستی و در قالب صحیح خود استفاده شود.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "پررنگی" در جملات آورده شده است:

1. طراحی این تابلو با استفاده از رنگ‌های پررنگی، جذابیت خاصی به آن بخشیده است.
2. احساسات او در این نامه با کلمات پررنگی بیان شده بود.
3. این فیلم با پررنگی احساسات انسانی، تماشاگران را به تفکر واداشت.
4. گل‌ها با پررنگی و زیبایی‌شان، با اولین نگاه نظر هر بیننده‌ای را جلب می‌کنند.
5. شخصیت اصلی داستان دارای ویژگی‌های پررنگی است که او را از سایر شخصیت‌ها متمایز می‌کند.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، لطفاً بفرمایید!