کلمه "پرمدعا" به معنای کسی است که ادعای زیاد و بی‌پایه دارد یا بسیار به خود می‌بالد. در نگارش و استفاده صحیح از این کلمه، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. معنی و مفهوم: پیش از استفاده از "پرمدعا"، دقت کنید که مفهوم مورد نظر را به‌درستی منتقل می‌کند. این کلمه معمولاً بار منفی دارد و به فردی که در ادعاهایش اغراق می‌کند، اطلاق می‌شود.

2. نحو و ساختار: "پرمدعا" یک صفت است که از ترکیب "پر" به معنای "زیاد" و "مدعا" به معنای "ادعا" تشکیل شده است. این ساختار ترکیبی در زبان فارسی رایج است.

3. استفاده در متن: هنگام استفاده از "پرمدعا" در جملات، دقت کنید که سیاق جملات به گونه‌ای باشد که مفهوم به‌درستی منتقل شود. به عنوان مثال: "او در جلسات همواره پرمدعا بود و از تجربیاتش اغراق می‌کرد."

4. جایگاه در جمله: این کلمه به‌عنوان صفت می‌تواند قبل از اسم قرار گیرد. مانند: "یک مرد پرمدعا" یا "رفتارهای پرمدعای او".

5. نکات نگارشی:
   • حتماً به کاراکترها و فاصله‌ها دقت کنید.
   • از علامت‌های نگارشی به درستی استفاده کنید، مثلاً در جملاتی که نیاز به توضیح بیشتر است، می‌توانید از ویرگول و دیگر علامت‌ها بهره بگیرید.

با رعایت این نکات می‌توانید از کلمه "پرمدعا" به‌طور مؤثر و درست در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "پرمدعا" در جملات آورده شده است:

1. او با اینکه دانش زیادی دارد، اما به خاطر رفتار پرمدعا و خودشیفته‌اش، بسیاری از دوستانش را از دست داده است.
2. صحبت‌های او به شدت پرمدعا بود و بیشتر به نظر می‌رسید که می‌خواهد خود را بهتر از آنچه که هست نشان دهد.
3. در جلسه امروز، یکی از همکاران به شیوه‌ای پرمدعا درباره موفقیت‌های خودش صحبت کرد که توجه همه را جلب کرد.
4. داستان‌های پرمدعای او درباره سفرهایش به نقاط مختلف دنیا، به زودی خسته‌کننده شد.
5. پرمدعا بودن در محیط کار معمولاً باعث می‌شود که دیگران تمایلی به همکاری با شما نداشته باشند.

اگر مثال‌های دیگری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!