پرنور

کلمه "پرنور" در زبان فارسی به معنای "پرتاب نور زیاد" یا "بسیار روشن" است. قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه به شرح زیر است:

1. نوشتار صحیح: کلمه "پرنور" به صورت ترکیبی از "پر" و "نور" نوشته می‌شود و باید به صورت جداگانه از سایر کلمات نوشته شود.

2. کاربرد در جمله: معمولاً در جملاتی که به وصف روشنایی و درخشش اشاره دارند، کاربرد دارد. برای مثال: "اتاق با چراغ‌های پرنور روشن شده است."

3. نحو: "پرنور" می‌تواند به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند برای توصیف اسم‌ها به کار برود. مانند: "آسمان پرنور بود."

4. کیفیت و تأکید: این کلمه می‌تواند برای تأکید بر روشنایی یا درخشندگی یک شیء یا مکان استفاده شود.

5. مخالف کلمه: ممکن است با کلمات معکوس مانند "تاریک" یا "کم نور" مقایسه شود.

6. لحن و سبک: در متون ادبی یا توصیفی، "پرنور" می‌تواند احساسات و تصورات خاصی را منتقل کند.

استفاده صحیح از کلمه و رعایت قواعد نگارشی می‌تواند به بیان صحیح‌تری یاری رساند.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "پرنور" در جملات مختلف آمده است:

1. چراغ‌های جشن تولد به قدری پرنور بودند که همه جا را روشن کرده بودند.
2. پرنور بودن آسمان در شب‌های تابستان باعث می‌شود ستاره‌ها بهتر دیده شوند.
3. او به خاطر چشمان پرنور و جذابش مورد توجه همه قرار گرفت.
4. این اتاق با پنجره‌های بزرگ و نورگیرش، همیشه پرنور و دل‌انگیز است.
5. خورشید در ظهر تابستان، نور پرنوری را بر زمین می‌تاباند.

اگر به جملات بیشتری نیاز دارید، لطفاً بفرمایید!