پریزاد

کلمه "پریزاد" یک ترکیب از دو بخش "پری" و "زاد" است. در زبان فارسی، نوع استفاده و قواعد نگارشی این کلمه به موارد زیر بستگی دارد:

1. نوشتار: "پریزاد" به صورت یک کلمه نوشته می‌شود و به صورت جداگانه پراکنده نمی‌شود.

2. معنی: این کلمه به معنای "زاده‌ی پری" یا "مخلوقی از نوع پری" است و در ادبیات فارسی بیشتر به عنوان اسم شخصیت‌های افسانه‌ای یا داستانی استفاده می‌شود.

3. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به صورت "پری‌زاد" با تأکید بر "ز" است.

4. قواعد نگارشی:

   • اگر این کلمه در ابتدای یک جمله قرار گیرد، حرف اول آن باید بزرگ نوشته شود: "پریزاد در افسانه‌ها..."
   • اگر بخواهد به عنوان صفت یا اسم در جمله استفاده شود، باید به شکل و محل قرارگیری خود در جمله توجه کرد: "او یک پریزاد زیبا بود."
5. نوع کلمه: "پریزاد" به لحاظ دستوری، اسم است و می‌تواند به عنوان فاعل یا مفعول در جملات مورد استفاده قرار گیرد.

با توجه به مباحث فوق، کلمه "پریزاد" می‌تواند در متون ادبی، شعر و داستان‌ها به کار گرفته شود و نیاز به رعایت قواعد نگارشی و معنایی دارد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "پریزاد" در جمله آورده شده است:

1. پریزاد در افسانه‌ها به معنای دختر پریان است که زیبایی و جادو را به همراه دارد.
2. او در لباس عروسی خود مانند یک پریزاد به نظر می‌رسید.
3. داستان‌های قدیمی همیشه از ماجراهای پریزادها و سرنوشت‌های جادویی آن‌ها صحبت می‌کنند.
4. دخترک در دیوانگی‌اش به فکر تبدیل شدن به یک پریزاد و پرواز در آسمان‌ها بود.
5. پریزاد کوچک در جنگل، با آوازش همه حیوانات را به دور خود جمع کرد.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید یا سؤال دیگر دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!