پهلو زدن

کلمه "پهلو زدن" در زبان فارسی به معنای نزدیک شدن یا هم‌سویی به یک موضوع یا شخص خاص استفاده می‌شود. این کلمه معمولاً به صورت فعل مرکب به کار می‌رود و به دو بخش تقسیم می‌شود: "پهلو" و "زدن".

قواعد نگارشی و استفاده:

1. نویسه‌نویسی:

   • همواره به صورت جدا نوشته می‌شود: "پهلو زدن".
   • در جملات می‌توان از آن به صورت فعل صحیح استفاده کرد: "او به او پهلو زد."

2. صرف‌فعل:

   • این فعل می‌تواند صرف شود:
     • من پهلو زدم
     • تو پهلو زدی
     • او پهلو زد
     • ما پهلو زدیم
     • شما پهلو زدید
     • آن‌ها پهلو زدند

3. استفاده استعاری:

   • در متون ادبی و غیرادبی، "پهلو زدن" ممکن است به صورت استعاری به معنای نزدیک‌شدن به یک ایده یا رویداد نیز به کار برود.

4. جملات به‌کاربردنی:

   • "وقتی به مسائل خانوادگی می‌رسید، او همیشه پهلو می‌زد."
   • "در بحث‌های علمی، او تمایل دارد که به نظریات جدید پهلو بزند."
5. نکات نگارشی:
   • توجه داشته باشید که برای مشخص کردن زمان و شخص، می‌توانید از قیدهای زمان و ضمایر استفاده کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از "پهلو زدن" در نوشته‌های خود به درستی استفاده کنید.

1. در حین رانندگی، ناگهان خودرویی از کنار ما پهلو زد و ادامه داد.
2. بچه‌ها در حیاط با هم بازی می‌کنند و گاهی پهلو زده و به طرف هم می‌دوند.
3. او در جمع دوستانش احساس راحتی می‌کند و همیشه هنگام صحبت کردن، به سمت آن‌ها پهلو می‌زند.