پهلوانی

کلمه "پهلوانی" در زبان فارسی به معنای شجاعت، دلاوری و توانایی در کارهای دشوار است. این کلمه می‌تواند به شکل‌های مختلفی در جمله به کار رود و قواعد خاصی برای نگارش و استفاده از آن وجود دارد. در زیر به برخی از این قواعد و نکات نگارشی مربوط به کلمه "پهلوانی" اشاره می‌کنم:

1. معنی و مفهوم: "پهلوانی" به معنای دلاوری و شجاعت است و معمولاً در متون ادبی و فرهنگی برای اشاره به شخصیت‌های قهرمان و شجاع استفاده می‌شود.

2. صرف اسم: "پهلوانی" یک اسم مفعول است و می‌تواند به عنوان فاعل یا مفعول در جملات به کار رود. به عنوان مثال:

   • او یک پهلوانی بزرگ است.
   • این داستان به پهلوانی و دلاوری او اشاره دارد.

3. قافیه‌سازی: در شعر و نثر، "پهلوانی" می‌تواند به عنوان قافیه‌ای زیبا مورد استفاده قرار گیرد. شاعران معمولاً از این کلمه برای ایجاد جلوه‌های هنری و مفهومی استفاده می‌کنند.

4. سجع و توازن: در نگارش متون ادبی، می‌توانید از کلمه "پهلوانی" برای ایجاد توازن و سجع در جملات استفاده کنید. برای مثال:

   • "پهلوانی و شجاعت، دلیری و فداکاری به همراه دارد."
5. نوشتار صحیح: اطمینان حاصل کنید که کلمه "پهلوانی" به درستی و بدون تلفظ اشتباه نوشته شود و از املای صحیح آن اطمینان داشته باشید.

با رعایت این نکات و قواعد می‌توانید از کلمه "پهلوانی" به طور مؤثر در نگارش و صحبت‌های خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "پهلوانی" در جمله آمده است:

1. در دنیای قدیم، پهلوانی یک ویژگی مهم برای مردان بود و احترام زیادی به آنان داده می‌شد.
2. داستان‌های قدیمی درباره‌ی پهلوانی مثل رستم و سهراب همیشه در ذهن مردم باقی مانده است.
3. او با شجاعت و دیانت، به عنوان یک پهلوانی واقعی در جامعه شناخته می‌شود.
4. پهلوانی تنها به زور و قدرت جسمانی مربوط نمی‌شود، بلکه شامل صفات اخلاقی نیز می‌گردد.
5. در مسابقات ورزش‌های زورخانه‌ای، جوانان به دنبال نشان دادن پهلوانی و بزرگ‌منشی خود هستند.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!