پینکی رفتن

در زبان فارسی، برای استفاده از فعل "رفتن" پسوند "-ی" به شکل "پینکی" به کار می‌رود که به معنای اضافه کردن حالتی خاص یا حالت صمیمی به کلمه است. اما در واقع "پینکی" به عنوان یک واژه مستقل در زبان فارسی شناخته نمی‌شود و ممکن است شما به دنبال یک ترکیب خاص باشید.

در اینجا چند قاعده نگارشی و قواعد عمومی زبان فارسی برای استفاده از فعل "رفتن" و ترکیب‌های آن آورده شده است:

1. صرف فعل: فعل "رفتن" در زمان‌های مختلف به صورت متفاوت صرف می‌شود. به عنوان مثال:

   • حال ساده: می‌روم، می‌روی، می‌رود، می‌رویم، می‌روید، می‌روند.
   • گذشته: رفتم، رفتی، رفت، رفتیم، رفتید، رفتند.

2. حالت‌های مختلف: می‌توانید از "رفتن" با قیدهای مختلف استفاده کنید:

   • به کجا می‌روید؟
   • کجا می‌روید؟

3. ترکیب با اسم‌ها: با فعل "رفتن" می‌توانید ترکیب‌هایی بسازید:

   • به مدرسه رفتن
   • به سفر رفتن
4. قواعد نگارشی: در نوشتار فارسی، فاصله‌گذاری و نقطه‌گذاری اهمیت دارد. از نقطه، ویرگول و سایر نشانه‌های نگارشی به درستی استفاده کنید.

اگر منظور شما چیز دیگری بود یا نیاز به توضیحات بیشتری دارید، لطفاً بیشتر توضیح دهید.