تابناک

کلمه "تابناک" یک واژه مرکب از "تاب" و "ناک" است. در فارسی، قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه به شرح زیر هستند:

1. جنس و نوع کلمه: "تابناک" صفت است و به معنای درخشان یا تابان استفاده می‌شود. معمولاً برای توصیف چیزهایی که نور یا روشنایی خاصی دارند به کار می‌رود.

2. نوشتار: این واژه باید به صورت یکپارچه و بدون فاصله نوشته شود: "تابناک".

3. نقش دستوری: "تابناک" می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف اسم‌ها (مانند خورشید، ستاره، و ...) به‌کار رفته و در کنار آن‌ها قرار گیرد. مثلاً: "خورشید تابناک".

4. پیشوند و پسوند: در بعضی موارد می‌توان به آن پسوندهایی مثل "-ی" اضافه کرد. مثلاً "تابناکی" به معنای ویژگی تابناک بودن.

5. اضافه: اگر بخواهید این کلمه را به صورت اضافه استفاده کنید، باید توجه داشته باشید که از علامت اضافه در فارسی استفاده شود. مثلاً "نور تابناک".

6. جایگاه در جمله: این کلمه می‌تواند در جمله به عنوان صفت بعد از اسم یا قبل از آن قرار بگیرد. مثلاً: "چشم‌هایم به درختان تابناک دوخته شده بود."

استفاده صحیح از کلمه "تابناک" در جملات فارسی می‌تواند باعث زیبایی و وضوح بیشتر متن شود.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "تابناک" آورده شده است:

1. آسمان در شب پرستاره بسیار تابناک به نظر می‌رسید.
2. او با چشمان تابناک و لبخندش تمام اتاق را روشن کرد.
3. این خورشید تابناک در دل طبیعت، زیبایی خاصی به روز می‌بخشد.
4. امید و عشق در دل او تابناک بود و هرگز خاموش نمی‌شد.
5. در دل کوه‌های بلند، دریاچه‌ای تابناک وجود دارد که زیبایی‌اش خیره‌کننده است.

امیدوارم این مثال‌ها مفید باشند!