کلمه "تب دائم" از نظر نگارشی و قواعد فارسی به این صورت است:

1. نقطه‌گذاری: در جمله‌نویسی، اگر "تب دائم" در وسط جمله باشد، باید به نحوه استفاده آن توجه کرد. معمولاً بیشتر از دو کلمه به عنوان یک عبارت به هم پیوسته نوشته می‌شوند و نیازی به فاصله یا نقطه‌گذاری اضافی نیست.

2. هجی و نگارش: "تب" به معنی افزایش دما در بدن است و "دائم" به معنای پایدار و همیشگی. بنابراین، "تب دائم" به حالتی اشاره می‌کند که تب به صورت مداوم و بدون قطع وجود دارد.

3. قواعد دستوری: در جملات، بهتر است از آن به عنوان یک اسم مرکب استفاده کنید، مثلاً: "بیمار از تب دائم رنج می‌برد." در این مثال، "تب دائم" به عنوان مفعول در جمله قرار دارد.

4. توجه به معنی: هنگام استفاده از این عبارت، توجه به زمینه و معنی آن نیز مهم است، زیرا در متن‌های مختلف می‌تواند معانی متنوعی داشته باشد.

به طور کلی، برای نگارش صحیح "تب دائم" باید از قواعد نگارشی و دستوری استفاده کرد و در نظر داشت که این عبارت به چه معنی و در چه جمله‌ای به کار می‌رود.