تراویدن

کلمه "تراویدن" یک فعل در زبان فارسی است که به معنای خارج شدن مایع یا چیزی به شکل قطره‌قطره یا به آرامی از جایی است. در زیر به چند نکته نگارشی و قواعد فارسی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. صرف فعل: "تراویدن" در زمان‌های مختلف صرف می‌شود. برای مثال:

   • حال: تراوید (او تراوید)
   • گذشته: تراوید (او تراوید)
   • آینده: خواهد تراوید (او خواهد تراوید)

2. مشتقات: از این کلمه می‌توان مشتقات مختلفی ساخت:

   • نام فعل: تراویدن
   • صفت: تراود (به معنای «خارج شده» یا «جاری شده»)

3. کاربرد: این فعل معمولاً در جملاتی به کار می‌رود که به جاری شدن مایع یا چیزی شبیه به آن اشاره دارند. مثلاً:

   • «آب از لوله‌ها به آرامی تراوید.»
4. بکارگیری درست: در جملات باید به بکارگیری درست فعل و تطابق آن با فاعل توجه شود. مثلاً در جملات غیرمستقیم باید فاعل فعل و زمان فعل را درست بررسی کرد:
   • «اگر باران بیافتد، زمین تراویدن خواهد کرد.»

با رعایت این نکات می‌توانید از "تراویدن" به درستی در نوشته‌ها و گفتگوها استفاده کنید.

1. در روزهای گرم تابستان، عرق از پیشانی‌ام تراوید و روی گونه‌هایم جاری شد.
2. پس از باران شدید، آب باران از لبه‌های بام تراوید و بر زمین ریخت.
3. احساساتش مانند آب از دلش تراوید و او نتوانست آن‌ها را پنهان کند.