تلی

کلمه «تلی» در زبان فارسی به معنی تپه یا انبوهی از خاک یا مواد دیگر است. در زیر به قواعد زبانی و نگارشی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوع کلمه: «تلی» به عنوان یک اسم می‌تواند در جملات به کار رود و معمولاً به عنوان صفت نیز استفاده می‌شود (مثلاً «تلی از سنگ»).

2. جمع: جمع کلمه «تلی»، «تلی‌ها» خواهد بود. بنابراین در جملات جمع می‌توان از این فرم استفاده کرد.

3. نقطه‌گیری و نوشتار: در نوشتار رسمی و ادبی، کلمه «تلی» باید به درستی نوشته شود و از اشتباهات املایی پرهیز شود.

4. کاربرد در جملات: وقتی از «تلی» استفاده می‌شود، باید توجه داشته باشید که به درستی با دیگر اجزا جمله هماهنگ شود. مثلاً:

   • «درختان در کنار یک تلی سبز روییده بودند.»
   • «تلی از برف در کنار جاده جمع شده بود.»
5. استفاده از قید و صفت: می‌توان برای توصیف بهتر از قید و صفت‌های مناسب استفاده کرد، برای مثال:
   • «تلی بلند و چشم‌گیر در افق نمایان بود.»

با رعایت این قواعد می‌توانید از کلمه «تلی» به درستی بهره ببرید. اگر سوال خاصی درباره کاربرد این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!

1. در باغ، تلی از برگ‌های خشک در پای درختان جمع شده بود.
2. کودکان با شادی به سمت تلی از برف دویدند تا برف بازی کنند.
3. تلی از کتاب‌های قدیمی در گوشه‌ی اتاق به چشم می‌خورد که نیاز به مرتب‌سازی داشت.