تنکه

کلمه "تنکه" در زبان فارسی به معنای "باریک" یا "لاغر" است و معمولاً برای توصیف اشیاء یا افراد استفاده می‌شود. در اینجا چند نکته قواعدی و نگارشی مرتبط با این کلمه آورده شده است:

1. نحوه نوشتن: کلمه "تنکه" با حروف فارسی نوشته می‌شود و نیاز به علامت‌گذاری خاصی ندارد.

2. گفتار رسمی و غیررسمی: در زبان گفتاری غیررسمی، این کلمه ممکن است در محاورات روزمره به‌کار رود، ولی در نوشتار رسمی، بهتر است جملات به گونه‌ای تنظیم شوند که لزومی به استفاده از کلمات غیررسمی نباشد.

3. ترکیب با دیگر کلمات: "تنکه" می‌تواند به عنوان صفت یا اسم در ترکیب با دیگر کلمات استفاده شود. به عنوان مثال: "بدن تنکه"، "چوب تنکه".

4. قواعد املایی و نگارشی: در جملاتی که این کلمه به کار می‌رود، باید به قواعد کلی نگارش فارسی توجه شود، مانند:

   • استفاده از ویرگول برای جداسازی جملات.
   • پایبندی به ساختار نحوی صحیح.
   • توجه به اشتباهات املایی و نگارشی.
5. مثال‌های کاربردی:
   • "این کتاب به شخصیت‌های تنکه و ظریف پرداخته است."
   • "او در میان دوستانش به خاطر ظاهر تنکه‌اش شناخته شده است."

اگر سوال خاصی درباره استفاده یا معنای این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "تنکه" در جملات مختلف آورده شده است:

1. این کتاب در مورد زندگی و ویژگی‌های تنکه‌وار موجودات در جنگل صحبت می‌کند.
2. در روزهای بارانی، زمین به قدری لزج می‌شود که راه رفتن بر روی تنکه‌ها دشوار می‌شود.
3. او به تنکه‌ای که در کنار دریا بود نگاه کرد و از زیبایی آن لذت برد.
4. در این منطقه، تنکه‌های سبز و خرم، مناظر زیبایی را خلق کرده‌اند.
5. در فصل پاییز، رنگ‌های مختلف تنکه‌ها، زیبایی خاصی به طبیعت می‌بخشند.

اگر نیاز به جملات بیشتری دارید یا سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!