توحل

کلمه "توحل" به معنای "توکل" است و در زبان فارسی به معنای اعتماد و تکیه بر خداوند به کار می‌رود. از نظر قواعد نگارشی و استفاده در جملات، نکات زیر قابل توجه است:

1. رسم الخط: این کلمه به صورت «تَوَکُّل» یا «توکل» نوشته می‌شود که بستگی به شیوهٔ نگارش و عبارات فارسی دارد. به هر حال، لغت اصلی، "توکل" است.

2. تلفظ: در هنگام تلفظ این کلمه، توجه به حروف و لحن اهمیت دارد. معمولاً با تأکید بر حرف "ت" و "ک" خطاب می‌شود.

3. جملات نمونه:

   • به خداوند توکل کن و در کارهایت اعتماد به نفس داشته باش.
   • توکل بر خداوند بهترین راه برای آرامش روح است.

4. استفاده در متن: این کلمه معمولاً در متون مذهبی، ادعیه و گفتگوهای روانشناختی استفاده می‌شود. استفاده از آن در جملات باید متناسب با مفهوم اعتماد و امید به یاری خداوند باشد.

5. نکات دستوری: "توحل" به عنوان فعل به کار نمی‌رود، بلکه به عنوان اسم است. در جملات می‌توان آن را به عنوان فاعل، مفعول و سایر اجزای جمله به کار برد.

به خاطر داشته باشید که "توحل" در اصل به این شکل استفاده نمی‌شود و معمولاً به عنوان "توکل" شناخته می‌شود.

1. در توحل احساس می‌کردم که هیچ چیزی نمی‌تواند من را از این وضعیت نجات دهد.
2. پس از بررسی توحل‌های مختلف، بالاخره راه حلی پیدا کردم که به من کمک کرد.
3. توحل‌ها می‌توانند گاهی ما را به چالش بکشند، اما در نهایت به رشد و پیشرفت ما کمک می‌کنند.