تودار

کلمه "تودار" در زبان فارسی به معنای کسی است که دارای ویژگی‌های شخصیت پیچیده و تو در تو است. این کلمه معمولاً به صورت صفت به کار می‌رود. در اینجا به چند نکته در مورد قواعد و نگارش این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. نحوه نوشتار: کلمه "تودار" به صورت یک‌پارچه و بدون فاصله نوشته می‌شود.

2. نوع کلمه: "تودار" به عنوان صفت توصیفی استفاده می‌شود و می‌تواند به همراه اسم (مانند "انسان تودار") به کار رود.

3. نکات نگارشی:

   • در نوشتار رسمی و ادبی، سعی کنید از این کلمه در متن‌هایی که به توصیف شخصیت‌ها یا رفتارهای انسانی می‌پردازند استفاده کنید.
   • اگر در متن‌ها از توداری به عنوان یک ویژگی منفی یا مثبت صحبت می‌کنید، توضیحات بیشتری درباره معنای آن بدهید تا خواننده بهتر درک کند.
4. مثال‌ها:
   • «او فردی تودار است که همیشه رازهای خود را نزد خود نگه می‌دارد.»
   • «شخصیت‌های تودار معمولاً برای دیگران غیرقابل فهم هستند.»

اگر سوال خاصی درباره این کلمه یا استفاده از آن دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "تودار" در جملات مختلف ارائه می‌دهم:

1. او به عنوان یک انسان تودار شناخته می‌شود و همیشه احساساتش را به راحتی به دیگران نشان نمی‌دهد.
2. در میان دوستانش، فردی تودار بود که هیچ‌گاه به راحتی رازهایش را فاش نمی‌کرد.
3. رفتارهای تودار او باعث می‌شود دیگران گمان کنند که او اعتماد به نفس ندارد.
4. این کتاب به بررسی شخصیت‌های تودار در ادبیات پرداخته و نشان می‌دهد که چگونه این ویژگی بر روابط آنها تأثیر می‌گذارد.

اگر سوال دیگری دارید یا به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!