توشح

کلمه «توشح» به معنای «خوشحال کردن» یا «مسرور کردن» است و در زبان فارسی به‌کار می‌رود. در بیان قواعد نگارشی مرتبط با این کلمه، چند نکته وجود دارد:

1. نحو و ساختار جمله: این کلمه معمولاً به‌عنوان فعل به کار می‌رود و می‌تواند در جملات مختلف به صورت‌های مختلفی صرف شود. مثلاً:

   • «او مرا توشح کرد.»
   • «ما باید یکدیگر را توشح کنیم.»

2. توافق با فاعل و مفعول: مانند تمام افعال، فعل «توشح» نیز باید با فاعل و مفعول خود از نظر زمان و نوع فعل توافق داشته باشد.

3. توجه به لحن و سبک: استفاده از این کلمه باید با توجه به لحن کلام و سبک نگارش باشد. در متون رسمی، ممکن است از واژگان دیگری استفاده شود که بار معنایی مشابه داشته باشند.

4. استفاده از علامات نگارشی: در جملات، رعایت قوانین مربوط به نقاط گذاری و علائم نگارشی پس از کلمه «توشح» الزامی است. مثلاً اگر کلمه در پایان جمله بیاید، باید نقطه گذاشته شود.

اگر سوال خاصی درباره استفاده یا نگارش این کلمه دارید، لطفاً توضیح بیشتری بدهید تا بتوانم کمک بیشتری کنم.

البته! در زیر سه جمله با کلمه "توشح" برای شما آمده است:

1. توشح درختان در فصل بهار زیبایی طبیعی را به باغ می‌دهد.
2. با توشح رنگارنگ گل‌ها، فضای حیاط ما شاداب‌تر و دلنشین‌تر شده است.
3. توشح نور خورشید بر روی رودخانه، تصویری زیبا و آرام‌بخش ایجاد کرده است.