عبارت "تیشه زدن" در زبان فارسی به معنای آسیب رساندن یا تخریب کردن چیزی است. در اینجا به برخی از نکات نگارشی و قواعد مربوط به این عبارت اشاره می‌شود:

1. تلفظ و نوشتار: این عبارت به صورت "تیشه زدن" نوشته می‌شود و در گفتار نیز همین‌طور تلفظ می‌شود.

2. معنای کلمات:

   • "تیشه": ابزاری برای برش و خرد کردن، معمولاً کاربرد آن در صنایع چوب و سنگ است.
   • "زدن": به معنای انجام دادن یا ضربه زدن به چیزی است.

3. کاربرد در جملات:

   • این عبارت می‌تواند به صورت استعاری نیز به کار برود. به عنوان مثال، "او با انتقادهایش به بنیادهای نظری کارم تیشه زد" نشان دهنده تخریب و آسیب به یک ساختار یا مفهوم است.

4. همنوایی با سایر کلمات: می‌توانید از این عبارت در جملات توصیفی استفاده کنید، مثلاً: "تیشه زدن به آبرو"، که نشان‌دهنده آسیب رساندن به حیثیت یا اعتبار فرد است.

5. نکات نگارشی:
   • در نوشتار رسمی، باید توجه داشته باشید که از علامات نگارشی مناسب در اطراف این عبارت استفاده کنید.
   • همچنین به روانی و شفافیت جملات خود توجه کنید تا مفهوم به درستی منتقل شود.

به طور کلی، "تیشه زدن" یک اصطلاح مفهومی است که می‌توانید آن را در متون ادبی و نوشتاری به کار ببرید.