جائر

کلمه "جائر" در زبان فارسی به معنای ظالم و ستمگر است و در متون دینی و ادبی به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نگارش صحیح: کلمه "جائر" به صورت صحیح و با هجی درست نوشته می‌شود و باید دقت کرد که املای آن اشتباه نشود.

2. نقش دستوری: "جائر" می‌تواند به عنوان صفت استفاده شود و معمولاً به عنوان توصیف کننده یک شخص یا گروهی از افراد به کار می‌رود.

3. هماهنگی: این کلمه می‌تواند با اسم‌های جمع یا مفرد هماهنگ شود. برای مثال:

   • جائران (جمع)
   • جائر (مفرد)

4. استفاده در جملات: در جملات، معمولاً "جائر" به عنوان صفت استفاده می‌شود. به عنوان مثال:

   • "او یک فرد جائر است."
   • "جائران در تاریخ ظلم‌های زیادی به مردم کردند."

5. تقابل با کلمات دیگر: "جائر" معمولاً در تقابل با کلمات مثبتی چون "عدل"، "رحمت" و "راست‌گویی" مطرح می‌شود.

6. استفاده در متون دینی: در متون دینی، این کلمه به عنوان وصف افرادی به کار می‌رود که به ظلم و ستم شناخته شده‌اند و معمولاً در مباحث اخلاقی و اجتماعی مورد بحث قرار می‌گیرد.

امیدوارم این نکات به شما کمک کند! اگر سوال خاصی دارید، لطفاً بپرسید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "جائر" در جمله آمده است:

1. دولت‌های جائر همیشه سعی در کنترل افکار عمومی دارند.
2. مردم علیه ظلم و ستم جائر قیام کردند.
3. تاریخ پر از داستان‌های قهرمانانی است که در برابر جائران ایستادگی کردند.
4. او از جائر بودن حاکمان انتقاد کرد و خواستار عدالت اجتماعی شد.
5. در نظام‌های جائر، آزادی‌های فردی معمولاً پایمال می‌شود.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا به موضوع خاصی اشاره کنید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!