کلمه "جاروب" در زبان فارسی به معنای وسیله‌ای برای پاک کردن سطح زمین از گرد و غبار و زباله‌ها است. در ارتباط با این کلمه، چند نکته قواعدی و نگارشی وجود دارد:

1. جایگاه کلمه در جمله: "جاروب" می‌تواند به عنوان اسم و به عنوان مفعول در جمله استفاده شود. برای مثال:

   • جاروب را برداشت و به بیرون رفت.
   • او با جاروب زمین را تمیز کرد.

2. صرف اسم: "جاروب" به صورت مفرد کاربرد دارد و شکل جمع آن "جاروب‌ها" است.

3. نقطه‌گذاری: در متونی که کلمه "جاروب" به کار می‌رود، توجه به درست‌نویسی و استفاده از نقطه‌گذاری صحیح اهمیت دارد. مثلاً:

   • او جاروب را به دست گرفت و شروع به کار کرد.

4. تلفظ و تکیه: باید توجه داشت که تکیه اصلی کلمه "جاروب" بر روی هجا اول است.

5. قید زمان و مکان: در جملات می‌توان به راحتی قید زمان و مکان را نیز به کار برد. مثلاً:
   • دیروز جاروب را در حیاط استفاده کردم.

این موارد می‌توانند به شما در نگارش صحیح و موثر با استفاده از کلمه "جاروب" کمک کنند.

1. هر صبح زود، او حیاط را با جاروب تمیز می‌کند تا از کثیفی‌ها پاک شود.
2. جاروب بزرگ و قدیمی که در گوشه حیاط قرار داشت، هنوز هم برای جمع‌آوری برگ‌های خشک مناسب است.
3. او با استفاده از جاروب، گرد و غبار را از روی سطوح جارو کرد و اتاق را تمیز کرد.