جبار

کلمه "جبار" در زبان فارسی به معنای قدرت‌مند، زورگو یا ستمگر است و می‌تواند در متون مختلف به کار برود. در ادامه به برخی از نکات نگارشی و قواعد مربوط به استفاده از این کلمه اشاره می‌کنیم:

1. نقطه‌گذاری: در جملات، پس از استفاده از "جبار" اگر ادامه مطلب وجود داشته باشد، باید از نقطه یا ویرگول برای تفکیک جملات استفاده شود.

   • مثال: "او یک جبار است، اما در عین حال مهربان."

2. تطابق جنسیت و عدد: کلمه "جبار" به صورت مفرد و مذکر به کار می‌رود و برای اناث می‌توان از معادل‌های دیگر مانند "جباره" استفاده کرد. در جمله‌بندی‌ها به تطابق جنسیت و عدد دقت کنید.

   • مثال: "جباران آن روزها بر مردم ظلم می‌کردند."

3. ترکیب با دیگر کلمات: "جبار" می‌تواند با دیگر واژه‌ها ترکیب شود و معانی خاصی بگیرد.

   • مثال: "جبار سیاسی" یا "جبار اجتماعی".

4. آوردن در متن‌های ادبی: در متون شعر و ادبیات، می‌توان از "جبار" به صورت مجازی یا تشبیهی استفاده کرد که نیاز به دقت در انتخاب کلمات و قافیه دارد.

5. استفاده در محاورات: در زبان محاوره، ممکن است بعضی افراد این کلمه را به صورت غیررسمی یا استعاری به کار ببرند.

به طور کلی، در هر مورد استفاده از این کلمه، باید به معنای آن و زمینه‌ای که در آن به کار می‌رود توجه کرد تا منظور به درستی منتقل شود.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "جبار" در جمله آورده شده است:

1. حاکم جبار این سرزمین، هیچ‌کس را به خود اجازه انتقاد نمی‌دهد.
2. در داستان‌های کهن، قهرمانان معمولاً با موجودات جبار و قدرتمند مبارزه می‌کنند.
3. او با رفتاری جبارانه، سعی در کنترل همه‌چیز داشت و به هیچ‌کس اجازه ابراز نظر نمی‌داد.
4. در تاریخ، بسیاری از دیکتاتورها به عنوان جباران شناخته شده‌اند که آزادی مردم را محدود کرده‌اند.

اگر نیاز به توضیحات بیشتری دارید یا مثال‌های بیشتری می‌خواهید، بفرمائید!