کلمه "جذماء" در زبان فارسی به معنای "سالم و عاری از نقص" یا "رستگار" به کار می‌رود. اما برای بررسی قواعد آن، باید نظر به قواعد نحوی و نگارشی کلمه داشته باشیم.

۱. نوشتار: کلمه "جذماء" باید به همین شکل نوشته شود و از نظر املایی صحیح است.

۲. تلفظ: تلفظ صحیح آن به صورت "جهَذماء" (با "هجای" فتحه بر روی ه) است.

۳. قواعد نحوی:

• "جذماء" می‌تواند به عنوان صفت یا اسم به کار رود.
• اگر به عنوان صفت استفاده شود، باید توجه داشت که صفات در زبان فارسی معمولاً بعد از اسم می‌آیند.

۴. ضبط و واژه‌گزینی: در موارد رسمی و نوشتاری، از واژه‌ها و اصطلاحات صحیح و متداول استفاده شود.

با توجه به سادگی کلمه و ویژگی‌های آن، می‌توان گفت که "جذماء" در زبان فارسی چندان پیچیدگی خاصی ندارد، ولی در استفاده‌های ادبی و نوشتاری باید به قواعد کلی نحوی و املایی دقت کرد.