جریح

کلمه «جریح» به معنای زخم و جراحت است و در زبان فارسی به خوبی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای نوشتن درست این کلمه و استفاده صحیح از آن، برخی قواعد و نکات نگارشی به شرح زیر است:

1. نوشتار صحیح: این کلمه باید به صورت «جریح» نوشته شود و از املای صحیح و متعارف آن باید استفاده کرد.

2. توجه به هم‌آوازی: دقت کنید که این کلمه با کلمات مشابه نظیر «اجرح» یا «جري» اشتباه نشود. همواره به معنای دقیق هر کلمه توجه داشته باشید.

3. استفاده در متن: در جملات و متون خود می‌توانید از کلمه «جریح» به صورت زیر استفاده کنید:

   • زخم عمیق بر روی پای او جریح شده بود.
   • او به دلیل حادثه‌ای که پیش آمد، جریح‌های متعددی بر بدنش داشت.

4. نکات نگارشی:

   • پس از استفاده از کلمه جریح، اگر ادامه جمله لازم باشد، فواصل و علائم نگارشی را به درستی رعایت کنید.
   • در متون رسمی و ادبی، سعی کنید از کلمات ترکیبی و توصیفی که به درک معنای «جریح» کمک می‌کنند استفاده کنید.
5. معانی و کاربردها: دقت کنید که بسته به متن، معانی متفاوتی ممکن است از این کلمه مستفاد شود. بهتر است همواره معنای دقیق را با توجه به سیاق جمله تعیین کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه «جریح» به طور صحیح و به جا در نگارش‌های خود استفاده کنید.

1. صدای جریح در دل شب به گوش می‌رسید و احساس می‌کردیم که چیزی در حال نزدیک شدن است.
2. او به شدت جریح شد و نتوانست احساساتش را پنهان کند.
3. رفتار جریح او در مورد موضوعات حساس باعث شد تا دیگران احساس ناراحتی کنند.