کلمه "جنگجویی" از دو بخش "جنگ" و "جویی" تشکیل شده است. در اینجا به بررسی قواعد مربوط به این کلمه و استفاده آن می‌پردازیم:

1. نحو و ساختار کلمه:

   • "جنگجویی" به مفهوم فردی است که در جنگ شرکت می‌کند یا به نوعی به جنگ و نبرد مشغول است.
   • این کلمه به صورت اسم مشتق از فعل "جستجو کردن" و اسم "جنگ" به شکل "جنگ‌جو" شکل گرفته است.

2. نگارش:

   • کلمه "جنگجویی" باید به صورت یکپارچه نوشته شود و از کاراکترهایی مانند ویرگول و یا نشانه‌های نگارشی دیگر جدا نشود.

3. گرامر:

   • "جنگجویی" می‌تواند در جملات به عنوان اسم مورد استفاده قرار گیرد:
     • مثلاً: "او یک جنگجو است".
   • می‌تواند به عنوان صفت نیز به کار برود که در این حالت معمولاً با "هست" یا "به" ترکیب می‌شود:
     • مثلاً: "او به جنگجویی مشهور است".
4. کاربرد:
   • این کلمه در متون تاریخی، ادبی و سیاسی ممکن است به کار برود و به مفهوم‌هایی مانند شجاعت، دلاوری و مبارزات اشاره داشته باشد.

با توجه به موارد فوق، می‌توانید از کلمه "جنگجویی" در نوشتن‌های خود به درستی استفاده کنید.

البته! در زیر چند مثال برای کلمه "جنگجویی" در جملات آورده شده است:

1. جنگجویی در تاریخ ایران نماد ایثار و مبارزه برای آزادی است.
2. او با جنگجویی و استقامت خود توانست بر مشکلاتش غلبه کند.
3. شخصیت اصلی داستان ما با جنگجویی و شجاعت، بر دشمنان خود پیروز شد.
4. جنگجویی یکی از ارزش‌های مهم در فرهنگ باستانی بسیاری از ملل است.
5. در دنیای امروز، جنگجویی به معنای مبارزه با ناعدالتی‌ها و حمایت از حقوق بشر است.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!