کلمه "چهارچشمی" به معنای داشتن توانایی یا قابلیت برای دیدن از چهار زاویه یا چهار طرف است. در زبان فارسی، کلمه "چهارچشمی" به عنوان یک صفت برای توصیف نوعی دید و یا بینایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

قواعد نگارشی و نحوی:

1. نوشتن کلمه:

   • "چهارچشمی" به صورت یکجا نوشته می‌شود و نیازی به فاصله یا جدا کردن آن نیست.

2. کاربرد به عنوان صفت:

   • این کلمه می‌تواند به عنوان صفت در جملات مورد استفاده قرار گیرد. مثلاً: "او یک آدم چهارچشمی است."

3. فعل مناسب:

   • معمولا با فعل‌های دیدن، نگاه کردن یا مراقبت کردن ترکیب می‌شود. مثلاً: "او چهارچشمی به اطراف نگاه می‌کند."

4. قیدسازی:

   • می‌توان از آن به عنوان قید نیز استفاده کرد: "او چهارچشمی کارها را زیرنظر دارد."
5. معانی و مفاهیم:
   • این کلمه معمولاً به معنای دقت و توجه به جزئیات و نیز مراقبت و نظارت در زمینه‌های مختلف به کار می‌رود.

با در نظر گرفتن این اصول، می‌توانید از کلمه "چهارچشمی" در جملات و متن‌های خود به درستی استفاده کنید.