حزر

کلمه "حزر" به معنای احتیاط یا دقت در زبان فارسی به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. استفاده در جملات:

   • کلمه "حزر" معمولاً به عنوان اسم و یا به عنوان فعل محور استفاده می‌شود.
   • مثال: "من باید در این کار حزر بیشتری داشته باشم."

2. سازگاری با سایر اجزای جمله:

   • این کلمه می‌تواند با صفات و قیدها همراه شود. مثلاً: "حزر کافی" یا "با حزر".

3. نحو:

   • "حزر" می‌تواند به عنوان مفعول یا فاعل در جمله قرار گیرد، بسته به نحوه بیان منظور.

4. نقطه‌گذاری:

   • استفاده از ویرگول، نقطه و سایر علائم نگارشی در اطراف این کلمه، بسته به ساختار جمله، اهمیت دارد. به عنوان مثال:
     • "او در حزر بود، اما تصمیم نهایی را نگرفت."
5. پرهیز از تکرار:
   • در نوشتار رسمی می‌توان از مترادف‌های "احتیاط" یا "دقت" برای تنوع استفاده کرد.

توجه به ساختار و معنا در جملات کمک می‌کند تا استفاده صحیحی از کلمه "حزر" داشته باشیم.

1. در هنگام بارش باران، باید حزر بیشتری برای عبور از خیابان‌ها داشته باشیم.
2. وقتی که در مناطق کوهستانی پیاده‌روی می‌کنیم، باید حزر زیادی نسبت به سطح زمین و سنگلاخ‌ها داشته باشیم.
3. حزر کردن در هنگام رانندگی در شرایط نامساعد جوی، می‌تواند از بروز حوادث جلوگیری کند.