جهت کپی کردن میتوانید از دکمه های Ctrl + C استفاده کنید
رویداد ها - امتیازات
×
رویداد ها - امتیازات
برای بررسی عملکرد فعالیت و امتیازات خود باید در وب سایت وارد باشید. در صورت عضویت از بخش بالای صفحه وارد شوید، در غیر این صورت از دکمه پایین، مستقیم به صفحه ثبت نام وارد شوید.
معنی: حظیرة. [ ح َ رَ ] (ع اِ) کنیف . خباک . (اسدی ). اصیدة. وصیدة. شوغا. (صحاح الفرس ). شوغاه شتر را. جایگاه گوسفند. جای شتر. شترخان . شوگاه اشتر. (مهذب الاسماء). خوابگاه شتر و گوسفند از نی و شاخ درخت . محوطه ای از خار و چوب و نی که برای حیوان سازند تا از سرما و باد ایمن شود. (اقرب الموارد) : موسی (ع ) بدان وقت که شبانی میکرد یک شب گوسپندان را سوی حظیره میراند، وقت نماز بود و شبی تاریک و باران به نیرو آمدی چون بنزدیک حظیره رسید... (تاریخ بیهقی ص 201). ج ، حظایر، حظیرات . || محوطه ای از چوب : هر یک از افراد امراء و آحاد کبراء حظیره ٔ مفرد بنا نهادند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 423). || گور. قبر : تا یکی روزی بیامد با سعود گورها را برف نو پوشیده بود بانگش آمد از حظیره ٔ شیخ حی ها انا! ادعوک کی تسعی الی . مولوی . || جای خرما خشک کردن . جائی که خرما خشک کنند. ج ، حظائر، حظار.(اقرب الموارد). || مال . (منتهی الارب ). || نکدالحظیرة؛ کم خیر. بخیل . (اقرب الموارد). || حظیرةالقدس ؛ حظیره ٔ قدس . بهشت . (دستوراللغة ادیب نطنزی ). نامی است بهشت را. (مهذب الاسماء). (اقرب الموارد). نامی از نامهای بهشت . (مهذب الاسماء). میان بهشت . هر جای مقدس و مبارکی . حضرة
کلمه "حظیرة" در فارسی به معنای "انبار" یا "محل نگهداری" است و بیشتر در متون فقهی و دینی به کار میرود. در بررسی قواعد فارسی و نگارشی این کلمه، میتوان به نکات زیر اشاره کرد:
نحو و صرف: کلمه "حظیرة" از کلمات عربی است. در فارسی، این کلمه به صورت اسمنقرهای به کار میرود و معمولاً به عنوان اسم خاص یا عمومی به کار میرود.
مفهوم: این کلمه معمولاً به محلی اشاره دارد که در آن چیزی نگهداری میشود. در متون دینی به ویژه در مباحث مربوط به حیوانات و نگهداری از آنها ممکن است استفاده شود.
نوشتار: در نوشتار فارسی، کلمه باید به درستی و مطابق با قواعد نگارشی نوشته شود. لذا از املای صحیح و نشانهگذاری مناسب استفاده شود.
تلفظ: این کلمه به صورت "حظیرة" تلفظ میشود و باید به تلفظ صحیح آن توجه داشت.
استفاده در جمله: کلمه "حظیرة" میتواند در جملات مختلف به کار رود، مانند: "بشری در حظیرة خود، همواره به نگهداری از حیوانات اهمیت میدهد."
با توجه به این نکات، استفاده درست از این کلمه در نگارش و گفتار مهم است.