کلمه "حمامه" در زبان فارسی به معنای "پرنده‌ای از خانواده کبوتران" است. در اینجا چند نکته در مورد قواعد نگارشی و استفاده از این کلمه آمده است:

1. نوع و جنس کلمه: "حمامه" یک اسم مؤنث است و به طور معمول به صورت مفرد به کار می‌رود.

2. نقش دستور زبانی: "حمامه" می‌تواند در جمله به عنوان فاعل، مفعول یا دیگر نقش‌های نحوی مورد استفاده قرار گیرد. مثلاً:

   • فاعل: "حمامه بر روی درخت نشسته است."
   • مفعول: "من به حمامه غذا دادم."

3. ترکیب‌ها: این کلمه می‌تواند با کلمات دیگر ترکیب شود تا معانی جدیدی بدهد:

   • حمامه‌دار: فردی که در کار پرورش یا نگهداری حمام‌هاست.
   • حمامه‌خانه: جایی که در آن حمامه‌ها نگهداری می‌شود.

4. استفاده از اعراب: در متون رسمی یا ادبیات، می‌توان از اعراب‌گذاری نیز استفاده کرد تا تلفظ صحیح کلمه مشخص شود. به عنوان مثال: حَمَامه.

5. قانون نگارشی: در نوشتار فارسی، به‌کارگیری صحیح واژه‌ها و رعایت نکات نگارشی از جمله فضاهای بین کلمات و جملات، اهمیت دارد. در جمله‌نویسی، کلمه "حمامه" باید به درستی در متن گنجانده شود و نسبت به نوشتار دیگر واژه‌ها دقت شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "حمامه" در جملات مختلف استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال از کلمه "حمامه" در جملات آورده شده است:

1. حمامه روی لبه دیوار نشسته و آواز می‌خواند.
2. من در حیاط یک حمامه سفید دیده‌ام که بسیار زیباست.
3. کودکان با خوشحالی به حمامه هایی که در پارک می‌پرند، نگاهی می‌کنند.
4. در روزهای آفتابی، حمامه ها معمولا در خیابان‌ها پرسه می‌زنند.
5. او یک گنجشک و یک حمامه را برای خانه‌اش در نظر گرفته است.

اگر مثال‌های بیشتری می‌خواهید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!