خراش

کلمه "خراش" در زبان فارسی به معنای آسیب سطحی یا بریدگی کوچک بر روی پوست یا هر سطح دیگری است. در مورد قواعد نگارشی و به‌کارگیری این کلمه، نکات زیر قابل توجه است:

1. نوشتار صحیح: کلمه "خراش" به همین شکل نوشته می‌شود و باید به دقت املای آن رعایت شود.

2. نشانه‌های جمع: برای جمع بستن این کلمه، می‌توان از "ها" استفاده کرد. به عنوان مثال: "خراش‌ها".

3. به کارگیری در جملات: این کلمه معمولاً به عنوان اسم در جملات استفاده می‌شود. مثلاً:

   • "بر روی پوست او چند خراش وجود داشت."
   • "خراش‌های ناشی از سقوط، به زودی بهبود یافتند."

4. قید کردن صفت: می‌توانید برای توصیف خراش، از صفات مختلف استفاده کنید. مثلاً:

   • "خراش عمیق"
   • "خراش جزئی"
5. استفاده در اصطلاحات: این واژه ممکن است در عبارات و اصطلاحات خاص نیز کاربرد داشته باشد. مثلاً: "خراشیدن سطح".

در نهایت، توجه به نوع جملات و ساختارهای زبانی می‌تواند به تقویت نگارش کمک کند.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "خراش" در جمله آورده شده است:

1. او بچه‌ای بود که همیشه در حال بازی بود و هر روز خراش‌های جدیدی روی زانوهایش داشت.
2. هنگام کار با چاقو، ناگهان دستش خراش برداشت و خون از آن بیرون آمد.
3. بی‌احتیاطی در هنگام دوچرخه‌سواری باعث شد که او برروی آسفالت خراش بردارد.
4. درختی که در حیاط کاشته بودیم، به خاطر باد شدید، خراش‌هایی روی تنه‌اش پیدا کرد.
5. او با یک خراش کوچک بر روی پوستش از دکتر درخواست کرد تا به آن رسیدگی کند.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!