خهل

کلمه "خهل" در زبان فارسی به معنای گوشه‌گیر و عزلت‌نشین به کار می‌رود. این واژه به‌خصوص در متون ادبی و شعر فارسی استفاده می‌شود.

نکات نگارشی و قواعدی:

1. تلفظ:

   • خهل با "خ" آغاز می‌شود که باید به‌درستی تلفظ گردد.

2. نقطه‌گذاری:

   • در متن، این کلمه می‌تواند در وسط یا انتهای جمله بیاید و باید به نقاط دیگر جملات دقت شود تا به‌درستی و بدون ابهام معنا شود.

3. استفاده از کلمه در جملات:

   • به‌عنوان مثال: "او همیشه در خهل زندگی می‌کند." در این جمله، واژه "خهل" به‌درستی به‌کار رفته و مفهوم واضحی دارد.

4. نکات معنایی:

   • این کلمه به نوعی وضعیت روحی و اجتماعی را نشان می‌دهد. استفاده از آن در متون ادبی می‌تواند به عمق معنایی متن بیفزاید.

5. صرف و نحو:

   • "خهل" به‌عنوان اسم از نظر نحوی می‌تواند به‌عنوان فاعل، مفعول یا همچنین در ترکیبات مختلف به کار رود.
6. استفاده در ترکیب‌ها:
   • می‌توان این واژه را در ترکیب با دیگر کلمات به‌کار برد. مثلاً: "خهل نشینی" که به مفهوم زندگی گوشه‌گیرانه اشاره دارد.

مثال:

• "زندگی در خهل برای او آرامش به ارمغان آورده است."
• "خهل او نشان از دوری از هیاهو و شلوغی جامعه دارد."

به‌طور کلی، کلمه "خهل" در نوشتار فارسی، بایستی با دقت و در موقعیت مناسب به کار رود تا مفهوم مورد نظر به درستی منتقل شود.