کلمه "خوران" به معنای "خوراندن" یا "خوراک دادن" است و معمولاً به عنوان یک پسوند یا صفت در زبان فارسی استفاده می‌شود. قواعد نگارشی و دستوری مربوط به این کلمه به شرح زیر است:

1. استفاده به عنوان صفت: "خوران" به عنوان صفت می‌تواند برای توصیف انواع غذاها یا مواد غذایی که به کسی داده می‌شود، به کار رود. مثلاً: "غذای خوران".

2. صرف و تنوع: برای جملات مختلف و ساختارهای زبانی، این کلمه ممکن است به صورت‌های مختلف صرف شود. به عنوان مثال، می‌توان از "خورانید" (شما خوراندید) یا "خورانم" (من خوراندم) استفاده کرد.

3. موقعیت در جمله: این کلمه معمولاً در موقعیت‌های مختلف در جمله قرار می‌گیرد، بسته به این‌که نقش آن به عنوان صفت یا فعل است.

4. تلفظ و نگارش: در نوشتار، باید توجه داشت که کلمه "خوران" به صورت صحیح و بدون اشتباه نگارش شود، و از لحاظ تلفظ نیز باید به شکل صحیح تلفظ گردد.

5. ترکیبات و عبارات: "خوران" می‌تواند در ترکیبات مختلف به کار رود، مثلاً: "خوران خوشمزه" یا "خوران سالم".

اگر سوال خاصی درباره کاربرد یا ساختار این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم که بیشتر توضیح دهم!

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "خوران" در جملات مختلف آورده شده است:

1. آتش خوران در شب برجسته‌تر از همیشه دیده می‌شود.
2. با طعم خوشمزه‌ای که این خوران دارد، همه را به خود جلب می‌کند.
3. او با دقت و حوصله خوران را در سفره چیده بود.
4. خوران‌های لذیذ این رستوران همیشه مشتریان زیادی را به خود جذب می‌کند.
5. مادر همیشه خوران‌های خوشمزه‌ای برای مهمانی‌ها تهیه می‌کند.

اگر سوال خاصی دارید یا به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!