خوش محضر

کلمه "خوش محضر" به معنای شخصی است که در محضر دیگران، خوشایند و دلنشین باشد. برای استفاده صحیح از این کلمه در متن‌ها و نگارش‌های فارسی، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نوشتار صحیح: کلمه "خوش محضر" با فاصله نوشته می‌شود و نباید به صورت ترکیب بدون فاصله (خوشمحضر) استفاده شود.

2. علامت‌گذاری: در صورتی که این کلمه در جملات به کار می‌رود، باید به قواعد نقطه‌گذاری دقت شود. به عنوان مثال:

   • "او شخصی خوش محضر است و همیشه در جمع، جویای آرامش و شادی می‌باشد."

3. مناسبت کاربرد: این کلمه معمولاً در مواردی که می‌خواهید به فرهنگ رفتاری یا شخصیت فردی اشاره کنید که در جمع خوشایند و خوش‌برخورد است، به کار می‌رود.

4. همنشینی با جملات دیگر: می‌توان این عبارت را با دیگر صفات یا عبارات توصیفی ترکیب کرد:

   • "او نه تنها خوش محضر است، بلکه دارای مهارت‌های اجتماعی بالایی نیز می‌باشد."
5. متن‌های رسمی و غیررسمی: این کلمه می‌تواند در متون رسمی و غیررسمی کاربرد داشته باشد. با این حال در نوشته‌های رسمی باید دقت بیشتری به لحن و نوع بیان شود.

با رعایت این نکات می‌توان از کلمه "خوش محضر" به طور مؤثری در نوشتار فارسی استفاده کرد.