خوشنودی

کلمه "خوشنودی" به معنی رضایت و خوشحالی است. در استفاده و نگارش این کلمه، چند نکته نگارشی و زبانی وجود دارد که به آن‌ها توجه می‌شود:

1. نوشتار صحیح: کلمه "خوشنودی" به این صورت و با این املا نوشته می‌شود، و باید دقت شود که از املاهای نادرست مثل "خوشنود" (بدون "ی") پرهیز شود.

2. مناسبت-context: این کلمه معمولاً در متون رسمی و ادبی استفاده می‌شود و مناسب است در جملات توصیفی یا در بیان احساسات انسانی به کار رود.

3. ترکیب‌ها: "خوشنودی" می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود. به عنوان مثال:

   • "خوشنودی خداوند"
   • "خوشنودی افراد"
   • "خوشنودی عمومی"

4. جملات نمونه:

   • "او از موفقیت خود بسیار خوشنود است."
   • "خوشنودی مردم از اجراهای فرهنگی، نشان‌دهنده‌ی موفقیت برنامه‌ریزان است."
5. وجه و تعداد: این کلمه معمولاً به عنوان اسم استفاده می‌شود و به همین خاطر به جمع نمی‌رود، ولی می‌توان از اصطلاحاتی همچون "خوشنودی‌ها" در برخی متن‌ها استفاده کرد، به عنوان مثال وقتی بخواهیم به ابعاد مختلف خوشنودی اشاره کنیم.

با توجه به این نکات، می‌توان به درستی از کلمه "خوشنودی" در انواع نوشتارها و گفتارهای فارسی استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه “خوشنودی” در جملات آورده شده است:

1. خوشنودی مردم از اجرای پروژه‌های عمرانی، نشان‌دهنده‌ی رضایت آنها از خدمات دولت است.
2. او با تلاش‌هایش توانست خوشنودی معلمش را جلب کند.
3. خوشنودی درونی او از موفقیت‌هایش، احساس رضایت عمیقی را در او ایجاد کرده بود.
4. در پایان جشن، همه حاضرین با شادی و خوشنودی به خانه‌هایشان برگشتند.
5. این هدیه کوچک، باعث خوشنودی و شگفتی دوستم شد.

اگر سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!