کلمه "خیاطی" در زبان فارسی به معنی هنر یا حرفه دوخت و دوز لباس‌ها و دیگر پارچه‌ها است و به عنوان اسم و همچنین به عنوان صفت به کار می‌رود. در زیر به برخی قواعد مربوط به این کلمه و نگارش آن اشاره می‌کنم:

1. نوشتار: کلمه "خیاطی" باید به این شکل نوشته شود و از نظر املایی صحیح است.

2. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به صورت "خیاطی" است که "خیاط" به معنی شخصی است که در این حرفه فعالیت می‌کند و "ی" به عنوان پسوند به آن اضافه شده است.

3. قید و وصف: می‌توان از این کلمه در جملات توصیفی استفاده کرد. مثلاً:

   • "او یک خیاطی ماهر است."
   • "این مدل خیاطی بسیار زیباست."

4. جمع و مفرد: می‌توان این کلمه را جمع بستم. به عنوان مثال:

   • "مدل‌های خیاطی مختلفی در این فروشگاه موجود است."
5. کاربرد در جملات: می‌توان آن را در جملات مختلف به کار برد:
   • "خیاطی یکی از فنون هنری است که نیاز به تمرین و مهارت دارد."
   • "دوره‌های آموزش خیاطی در این مرکز برگزار می‌شود."

با رعایت قواعد ذکرشده و استفاده درست از کلمه "خیاطی"، می‌توان به نگارش و بیان بهتر و مؤثرتر در زبان فارسی دست یافت.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "خیاطی" در جمله آورده‌ام:

1. مادر من همیشه در وقت Freizeit به خیاطی مشغول می‌شود و لباس‌های زیبا می‌دوزد.
2. من تصمیم دارم یک دوره خیاطی ثبت‌نام کنم تا مهارت‌هایم را در این زمینه تقویت کنم.
3. خیاطی یکی از هنرهای جذابی است که می‌توان با آن لباس‌های منحصر به فردی طراحی کرد.
4. او اوقات فراغت خود را به یادگیری خیاطی و دوختن لباس‌های سنتی اختصاص داده است.
5. در کلاس خیاطی، ما نحوه دوختن دامن و پیراهن را یاد می‌گیریم.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، لطفا بفرمایید!