کلمه "دبش" به معنای نرم و لطیف بودن است و در برخی از متون به معنای خوشبویی نیز به کار می‌رود. در اینجا به چند نکته نگارشی و قواعد زبان فارسی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نوشتار: کلمه "دبش" به صورت صحیح و بدون هیچ گونه اضافات یا حروف اضافی نوشته می‌شود.

2. تلفظ: این کلمه به صورت "dabesh" تلفظ می‌شود. اطمینان حاصل کنید که در نوشتار و گفتار، تلفظ صحیح رعایت شود.

3. استفاده در جمله:

   • "این پارچه دبش است و بسیار نرم به نظر می‌رسد."
   • "عطرش دبش و دلپذیر بود."

4. قید و وصف: این کلمه می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف اسم‌ها (مانند پارچه، عطر، بو و غیره) به کار رود.

5. توجه به هم‌نشینی: در جملات، خوب است که کلمه "دبش" با نام‌هایی که بویی خوش یا حس نرمی را منتقل می‌کنند هم‌نشینی داشته باشد.

این نکات می‌تواند به شما کمک کند تا از کلمه "دبش" در نوشته‌ها و گفتار خود به درستی استفاده کنید.

البته! در اینجا چند جمله با کلمه "دبش" آورده شده است:

1. لباس دبش او در مهمانی توجه همه را به خود جلب کرده بود.
2. در باغ، گل‌های دبش به زیبایی جلوه‌گر بودند.
3. بوی دبش غذای تازه‌ای که در آشپزخانه پخته می‌شد، تمامی خانه را پر کرده بود.
4. هنر او در نقاشی‌های دبش، همیشه مورد تحسین هنردوستان قرار می‌گرفت.
5. صدای دبش باران در شب، آرامش خاصی به من بخشید.

اگر سؤال دیگری دارید یا به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!