دراز

کلمه "دراز" در زبان فارسی به معانی و کاربردهای مختلفی استفاده می‌شود. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. معنا و استفاده:

   • "دراز" به معنی طولانی، کشیده یا غیر کوتاه است. این کلمه می‌تواند برای اشاره به اشیای طولانی مانند "یک سوسن دراز" یا "یک راه دراز" استفاده شود.

2. صفت:

   • "دراز" معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند قبل از اسم قرار گیرد، مثلاً "درازترین درخت" یا "شلوار دراز".

3. جمع‌سازی:

   • در صورتی که بخواهید به جمع آن اشاره کنید، مثلاً "درازها" یا "افراد دراز" می‌توانید استفاده کنید، اگرچه این ساختار کمتر رایج است.

4. قید:

   • "دراز" ممکن است به عنوان قید در جملات به کار رود، مثلاً "او دراز ایستاد".

5. نکات نگارشی:

   • در نگارش باید به مکان قرارگیری کلمه و تنوع جملات توجه شود تا از تکرار و یکنواختی جلوگیری شود.
   • همچنین، توجه به نحوه استفاده از کلمه در جمله می‌تواند به غنای متن کمک کند.
6. استفاده مجازی:
   • "دراز" می‌تواند در برخی مواقع به صورت مجازی یا استعاری استفاده شود، مانند "دوره دراز" به معنای زمان طولانی.

با رعایت این نکات و قواعد، می‌توانید کلمه "دراز" را به درستی در نوشته‌های خود به کار ببرید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "دراز" در جمله آورده شده است:

1. او یک لباس دراز پوشیده بود که خیلی به او می‌آمد.
2. درختان در این جنگل بسیار بلند و دراز هستند.
3. او دراز کشیده بود و به آسمان نگاه می‌کرد.
4. این داستان کشش زیادی دارد و خیلی دراز شده است.
5. دراز بودن این میز آن را به فضای اتاق جالب‌تر کرده است.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!