درنگ

کلمه "درنگ" در زبان فارسی به معنای توقف کردن یا مدتی در جایی ماندن است. در زیر چند نکته درباره‌ی قواعد نگارشی و نحوه‌ی استفاده از این کلمه ذکر می‌شود:

1. نحوه‌ی نوشتن: "درنگ" به صورت یک‌کلمه‌ای نوشته می‌شود و هیچ‌گونه فاصله‌ای بین حروف آن وجود ندارد.

2. نحوه‌ی استفاده در جملات:

   • "او چند دقیقه‌ای درنگ کرد و سپس به راهش ادامه داد."
   • "درنگ در تصمیم‌گیری می‌تواند به بهبود کیفیت انتخاب کمک کند."

3. جنس کلمه: "درنگ" اسم و نوعی فعل است که معنای توقف یا مکث را در خود دارد.

4. قواعد نشانه‌گذاری: در جملات، بسته به موقعیت کلمه "درنگ" ممکن است نیاز به ویرگول یا سایر نشانه‌های نگارشی باشد. به عنوان مثال:

   • "ما برای درنگ، مکان مناسبی پیدا کردیم."
5. ترکیبات و عبارات: "درنگ" ممکن است در ترکیبات مختلف استفاده شود، مانند:
   • "درنگ‌های کوتاه" (مکث‌های کوتاه)
   • "بی‌درنگ" (بدون تأخیر یا مکث)

با رعایت نکات فوق، می‌توانید به درستی از کلمه "درنگ" در نوشته‌ها و جملات خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "درنگ" در جمله آورده شده است:

1. او بعد از شنیدن خبر، کمی درنگ کرد تا به تصمیم درستی برسد.
2. درنگ در پاسخ دادن به سوالات مهم می‌تواند به شما کمک کند تا بهتر فکر کنید.
3. وقتی که به آن منظره‌ی زیبا نگاه کردم، از شگفتی درنگ کردم و خواستم آن لحظه را بیشتر تجربه کنم.
4. درنگ او در عبور از بزرگراه باعث نجات جانش شد.
5. درنگ در گفتگوهای دوستانه می‌تواند به عمیق‌تر شدن ارتباطات کمک کند.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتر یا موضوعات خاص‌تری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!