دست نماز

عبارت "دست نماز" به معنای استفاده از دستان برای نماز خواندن یا در فرایند نماز است. در نگارش این عبارت و قواعد مربوط به آن، نکات زیر را در نظر بگیرید:

1. چیدمان کلمات: در فارسی، معمولاً صفت یا قید قبل از اسم می‌آید. در این عبارت، "دست" به عنوان وصف عمل نماز خواندن معرفی می‌شود.

2. فاصله بین کلمات: فاصله‌های لازم بین کلمات را رعایت کرده و از نوشتن آن‌ها به صورت چسبیده خودداری کنید.

3. نقطه‌گذاری: در صورت نیاز به نقطه‌گذاری (به‌طور مثال در جملات)، قواعد نقطه‌گذاری را رعایت کنید.

4. توجه به معنای کلمات: در استفاده از این عبارت، به مفهوم آن توجه کنید که ممکن است در بعضی زمینه‌ها نیاز به توضیح بیشتر باشد.

اگر سوال خاصی درباره کاربرد، ترکیب یا نگارش دیگری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم.

1. در مسجد، او دست نماز را به نشانه تواضع بالا برد.
2. در روز عید، مردم با دست نماز در خیابان‌ها به دعا و نیایش مشغول بودند.
3. هنگام ادای نماز، همه مؤمنان با دست نماز به سمت قبله قرار گرفتند.