دلسوزی

کلمه "دلسوزی" در زبان فارسی به معنای احساس همدردی و نگرانی نسبت به دیگران است. در استفاده از این کلمه، می‌توان به قواعد و نکات زیر توجه کرد:

1. جدا نویسی و ترکیب: کلمه "دلسوزی" یک واژه ترکیبی است که از دو قسمت "دل" و "سوزی" تشکیل شده است و به صورت یک کلمه نوشته می‌شود.

2. نحوه تلفظ: این کلمه به صورت "del-soo-zi" تلفظ می‌شود. توجه به چگونگی تلفظ در مکالمات و نوشتارها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

3. نقش نحوی: "دلسوزی" معمولاً به عنوان اسم استفاده می‌شود. می‌تواند در جملات به عنوان فاعل، مفعول یا مضاف‌الیه قرار بگیرد.

4. تطابق با صفت‌ها: می‌توان از این واژه به همراه صفاتی مانند "عمیق"، "صادق" و "خالص" استفاده کرد تا احساسات عمیق‌تری را منتقل کند. به عنوان مثال: "عمیق دلسوزی او برای دیگران شگفت‌انگیز بود."

5. جملات نمونه:

   • "دلسوزی او نسبت به کودکان بی‌سرپرست قابل تحسین است."
   • "با دلسوزی به مشکلات همسایه خود گوش داد."
6. نکات نگارشی:
   • هنگام نوشتن از این کلمه، لازم است به قواعد عمومی نگارش زبان فارسی توجه کنید. برای مثال، رعایت فاصله‌ها و نشانه‌گذاری در جملات.

با رعایت این نکات می‌توان به درستی از کلمه "دلسوزی" در جملات و متون فارسی استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "دلسوزی" در جمله آورده‌ام:

1. دلسوزی او نسبت به کودکان نیازمند باعث شد که همیشه در خیریه‌ها فعالیت کند.
2. معلم با دلسوزی به مشکلات دانش‌آموزانش گوش می‌دهد و به آن‌ها کمک می‌کند.
3. دلسوزی او برای حیوانات بی‌پناه، او را به یک فعال محیط زیست تبدیل کرده است.
4. در جامعه‌ای که دلسوزی حکم‌فرما باشد، افراد بیشتر به یکدیگر کمک می‌کنند.
5. دلسوزی پدر به فرزندانش، زندگی آن‌ها را پر از عشق و حمایت کرده است.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!